به دانه

به دانه در طب سنتی دارای طبع معتدل مایل به سرد و تر است. این طبع آن را برای تعدیل حرارت بدن و رفع خشکی، به ویژه در مجاری تنفسی و دستگاه گوارش، مناسب میسازد.

• نرم‌کننده سینه و ضد سرفه: مهم‌ترین خاصیت به دانه، تأثیر آن در نرم کردن سینه و تسکین سرفه‌های خشک، التهاب گلو و گرفتگی صدا است. لعاب ژلاتینی آن یک لایه محافظ بر روی مخاط‌های تنفسی ایجاد کرده و به التیام التهاب کمک می‌کند.
• التیام‌بخش دستگاه گوارش: به دلیل خاصیت لعاب‌دهندگی، برای تسکین التهابات معده و روده، رفع سوزش سر دل و درمان زخم‌های گوارشی کاربرد دارد.
• ملین طبیعی: به عنوان یک ملین ملایم عمل کرده و به رفع یبوست کمک می‌کند.
• ضد عطش و تب‌بر: به دلیل طبع معتدل خود، به رفع عطش و کاهش تب در بیماری‌های فصلی کمک می‌کند.
• تقویت‌کننده عمومی بدن: دمنوش آن به دلیل مواد مغذی، به افزایش انرژی و بهبود عملکرد کلی بدن کمک می‌کند.

• نفخ و مشکلات گوارشی: مصرف بیش از حد یا مصرف بدون آب کافی می‌تواند باعث نفخ، دل‌پیچه و ناراحتی‌های گوارشی شود.
• تداخل دارویی: به دلیل خاصیت لعاب‌دار بودن، بهتر است با فاصله از سایر داروها مصرف شود تا در جذب آن‌ها اختلال ایجاد نکند.
• موارد منع مصرف: افراد دارای مشکلات حاد گوارشی یا انسداد روده باید در مصرف آن احتیاط کنند.

• دمنوش درمانی: به صورت دمنوش، برای درمان مشکلات تنفسی، گوارشی و تب.
• شربت سنتی: به عنوان پایه بسیاری از شربت‌های دارویی سنتی.
• ترکیب با سایر گیاهان: اغلب با گیاهانی مانند عناب و سپستان برای افزایش اثر درمانی ترکیب می‌شود.

برای تهیه دمنوش، یک قاشق چایخوری از دانههای به دانه را در یک فنجان آب جوش ریخته و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بگذارید تا دم بکشد و لعاب پس دهد. توجه داشته باشید که دانهها نباید شکسته یا کوبیده شوند، زیرا مواد مضر در آنها آزاد میشود.